تــــــویـــی در بــــرج عصمــــــت مهـــــر عالمگیر  یا زهرا

کــــه مهــــــر و مـــاه را بخـشیــــــده ای تاثیــــر یا زهرا

از آن خوشبو شدو خوش جلوه گل در گلشن هستی

که دارد از  جمــــالت  شمّــــه ای تصــــــویــــر  یا زهرا

از  اوّل  بـــوده ای تفسیـــــر  نـــاب ســـوره ی کــوثــر

که شـــد نـــازل بـــه شـــانت آیـــه ی تطهیـــــر یا زهرا

بشــــر در شــرح اوصـــاف تـــو الکـــــن مانده از آن رو

خــــــدا شـــرح کمــــالت می کند تقـــــــریــــــر  یا زهرا

کتـــــاب آفــــــرینش را که مــــولا بــــــــود تــــــاویلش

به علــــــم مصطفــــــایـــی کـــرده ای تفسیر یا زهـرا

به دامــــانی کـــه عصمـــــت  را بـــود آیینه ی آییـــن

بســـی پـــرورده ای بـــا شیــره ی جان شیر یا زهـرا

دفـــاع عبـــرت آمـــــوز تو در تـــاریــــخ روشن کـــــرد

کـــه خواهـــد مـــاند کـــانـــون ولایت دیـــــــر یا زهـرا

بـــه گـــاه احتجـــــــاج خود بســـاط کفر و طغیان  را

بــــه نیــــــــروی تکلّـــــم داده ای تغییـــــر یـــا زهـرا

به نـور عصمت خـود گرچـه کوشیــدی که اذهان را

کنی در بــــــاره ی حـــــقّ علـــــــی تنویـــر یا زهـرا

ولـــــی افســوس کــز فـــرط جهالت غاصبان کردند

مقــــام عصمــــت حــق را ، تو را تحقیـــــــر یا زهرا

بــه ضـــــرب تــــازیــــانه کـــرد بـــازوی تــــــو آزرده

همـــان دستـــی که بر بال ملک زد تیـــر یــا زهــرا

زمین و آسمــــان در ناله شد وقتی کــه پهلویـــت

شکست از جـــور اهل کفــــر بی تقصیـــر یا زهـرا

بــــه یــاد بی نوا مــردم چنان بودی که در عمـرت

چـو شـویت مرتضی یک شب نخفتی سیر یازهـرا

به مظلومیّت خود ، حجب خود ، نور کمــــال خـود

دل اهـــــل ولا را کــــــرده ای تسخیــــــر یا زهــرا

بنـــــازم رشتـــه ی تسبیح عطرآگین حــــق تابت

کـــه بـــا هــر دانــــــه دارد جـــــامع تکبیر یا زهرا

به جــــــز دارالشّفـــــایت بر در دیگـــر نمی کوبم

کـــه مهــرت پـای دل را کــــرده در زنجیر یا زهرا

زرحمت خوش عمل راگوشه ی چشمی عنایت کن

که بـــاشد مبتلای پنجـــه ی تقــــــدیر یــــا زهـرا.